Hildegarda z Bingen (1098-1179 n.e.)
Ziola dzielą się zapachem swoich kwiatów, kamień swoim blaskiem opromieniowuje wszystkich. Wszytko co żyje, dąży do miłośi. Cała natura służy człowiekowi i w boskiej miłości dzieli się z nim swoimi darami.
Żródło: Hildegarda z Bingen, Liber Vitae meritorum
Benedyktynka Hildegarda z Bingen wiedziała o związku pomiędzy zdrowiem duchowym i fizycznym. Wiedza jej polegała na własnych doświadczeniach, na studiach medycyny średniowiecznej oraz na dokładnej obserwacji swojego otoczenia. Jej imię „Hildegarda“ znaczy „bohaterka“, dokładniej „chroniąca, ratująca Panna“. Właśnie to stało się jej przyznaczeniem. Swoją wiedzę medyczną wykorzystywała aby doprowadzić człowieka do harmonii z naturą i ludżmi.
Hildegarda z Bingen była córką bardzo zamożnej rodziny hrabiów. Jako dziesiąte dziecko była przeznaczona dla kościoła ( „dziesiąta część dla Boga“). Od dzieciństwa jej rodzice przygotowywali ją do życia w klasztorze a w wieku 14 lat już tam zamieszkała.
Od wczsnego dzieciństwa interesowało ją wizjonerstwo i była uważną obserwatorką natury i człowieka.
W roku 1136 została wybrana przewodniczącą nowicjuszek klasztoru Disibodenberg.
Jej dobroć dla otaczających ją ludzi dopropwadzała często do sporów z opatem klasztoru. Walczyła o lepsze warunki życia dla zakonnic. Założenie własnego klasztoru zostało jej zabronione.
W latach 1147 a 1150 jednak spełniło się jej marzenie o założeniu własnego klasztoru na wzgórzu Rupertsberg. Klasztor ten bardzo dobrze prosperował i stał się medycznym i kulturowym centrum dla ludzi miejscowych i z całej Europy. W roku 1165 przejeła drugi klasztor, były klasztor Augustynów Eibingen. W obu tych klasztorach działała do końca swoich dni.
Dla wielu ludzi średniowiecza jej wypowiedzi były owym tajemniczym „vox dei“ -głosem, który niósł wiedzę wprost od Boga i uważano ją za narzędzie w jego rękach.
W latach 1158-1170 zaczeła pisać o medycynie historii naturalnej i lecznictwie. Interesowała się również muzyką o której mówiła że jest czystym wspomnieniem raju. W ostatnich dekadach XX wieku muzyka Hildegardy zyskała ogromną popularność.
Hildegarda wyróżniała się swoją wiedzą i osobowością za co otrzymała miano pierwszej niewiasty pośród niemieckich lekarzy i przyrodników. Z tego okresu pochodzi jej najważniejsze dzieło ,,Liber subtilitatum naturarum creaturum“. Za swoje zasługi została beatyfikowana.
Jej postać nie jest obca dla Polaków. Otoczono ją kultem w parafii „Najświętszego Serca Pana Jezusa“ w Legnicy.
Na jej cześć dzień 17 września ustanowiono świętem liturgicznym.