Dawna wiejska bazylika w wschodnim Barnimie

Prädikow posiada kościół, który się przez swoją architekturę i kształt bazyliki wyrażnie odróżnia od budowli kościelnych w okolicznych wioskach.

Od 1255 do 1270 roku budowano tę bazylikę z pięciostronnych kamieni polnych. Posiadała ona trzy nawy.

Swoim wyglądem upodabnia się ona do miejskich kościołów miast Altlandsberg i Strausberg. Nie jest wykluczone, że została zbudowana przez mnichów.

W czasie trwania 30letniej woiny doszło do częściowego zburzenia budowli. Ewentualnie w tym czasie również obie nawy boczne uległy całkowitemu zniszczeniu.

Dopiero po pokoju westfalskim budowla uzyskała swój aktualny wygląd – z wyjątkiem wieży.

Na murach zewnętrznych można dostzrec wiele zmian. W ciągu prac F.A. Stülera przy zamku w Prötzel około 1865 r. doszło do budowli masywnej wieży zachodniej w kształcie kwadratu. Przed tym kościół posiadał wieżę z muru pruskiego.

Dzisiaj kościół ma kształt prostokątny z długim prezbiterium, nawą oraz holem. Materiałem pierwotnynym budowli były kamienie polne, dziś widać odnowione elementy z cegły lub innych kamieni. Kościół posiada ambonę z czasów renenansu, która przedstawia obraz czterech ewangelistów oraz ukrzyżowanie Chrystusa, emporę z organami, łuk triumfalny pomiędzy prezbiterium i nawą oraz chrzcielnicę z piaskowca. Przejścia do naw bocznych są widoczne i na murach zewnętrznych i wewnętrznych. Nie jest pewne, czy istniał również transept – nie jest to jednak wykluczone. Wieżba dachowa została prawdopodobnie odrestaurowana po 30letniej wojnie. Można na niej znaleść ślady ewntualnego punktu przecięcia pomiędzy przebiterium a transeptem, co pozwala na przypuszczenie, że istniała taka konstrukcja. Jeżeli to przypuszcenie zgadza się z prawdą, byłoby to wzkazówką na osiedlenie wschodniego Barnimu przez mnichów (Zakonu Cystersów).

Pod przezbiterium znajduje się aktualnie nie dostępna krypta. Epitafium dla córki zarządcy majątku ziemskiego Ballaunen, po 1733 r., oraz Sgraffition z motywem Ostatniej Wieczerzy Mannewitza z 50tych lat XX wieku zostały zachowane. Niestety nie zostały zachowane podłużne empory, ławki dla patrycjuszy oraz barokowy ambonowy ołtarz.